ในวันที่ต้องไปเรียน!!~

กริ๊ง!!!!!~ กริ๊ง!!!~~ กริ๊ง!!~~~

กริ๊ง!!!!!~ กริ๊ง!!!~~ กริ๊ง!!~~~
ช่วงเวลาที่แสนจะสุขที่สุดของวันกำลังจะหมดลง เมื่อเสียงนาฬิกาปลุกที่วางอยู่บนหัวเตียงส่งเสียงดังลำคาญเกิน 80 เดซิเบลจนทำให้ผมทนฝืนที่จะนอนต่อไปไม่ไหวจึงต้องลุกขึ้นมาหมุนเข็มนาฬิกาเลื่อนไปอีก 15 นาที (เอ้าก็คงตั้งปลุกก็เมิงไม่ใช่ไง = =)

(สายแล้วนะ เดี๋ยวไปเรียนไม่ทันหรอก) สมองซีกซ้ายที่มีเหตุผลมากที่สุดในร่างกายเริ่มเปิดประเด็นขึ้น เมื่อเจ้านายของมันยังคงนอนขึ้นอืดอยู่บนเตียงไม่ยอมไปอาบน้ำอาบท่าสักที

(จะรีบไปไหนหละ ตื่นสาย 15 นาทีไม่เป็นไรหรอกน่า วันนี้รถคงไม่ติด)
สมองซีกขวาที่มีการจินตนาการเพ้อฝันมากที่สุดในร่างกายค้านขึ้นทันทีอย่างไม่ต้องคิดอะไรมากมาย

(ครั้งก่อนแกก็พูดแบบนี้ ฉันยอมแกไปทีนึงแล้วเป็นไง ไปเรียนจนโดนเช็ค Late ไปที ไม่เข็ดรึไง)
สมองซีกซ้ายเริ่มใช้เหตุผลเข้าโต้ตอบ

(ฉันไม่เข้าใจที่แกพูดหรอกนะ ตอนนี้ฉันกำลังให้เจ้านายฝันถึงสาวในชุดบิกินี่อยู่ แกอย่าเพิ่งมาขัด)
สมองซีกขวายังยืนกรานในเจตนารมณ์ของตัวเอง โดยไม่ฟังเสียงคัดค้านแต่อย่างใด

(แต่แกอย่าลืมนะ วันนี้คาบแรกเรียน อิ้ง จาร์ยแกเช็คชื่อเร็วนะเดี๋ยวก็ได้ A พอดี)

(เอ้า แกนี่เพี้ยนหวะ A ก็ดีแล้วไม่ใช่ไง ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะขาดทุกวันเลย)

(ฉันหมายถึง absent โว้ย แกอย่ามาโชว์เกรียน รีบๆไปอาบน้ำได้แล้ว!!~)

เมื่อสมองซีกขวาไม่มีอะไรจะโต้ตอบจึงได้แต่เพียงจำใจต้องยอมรับความพ่ายแพ้ครั้งนี้ และได้ร่วมมือกับสมองซีกซ้ายสั่งการ ร่างกายเทอะทะของเจ้านายให้เดินไปอาบน้ำสักที แต่ถึงอย่างนั้นแค่ระยะทางสั้นๆไม่ถึง 5 เมตรนั้น ก็ยังใช้เวลาเดินนานใช่เล่นเลยทีเดียวจึงทำให้เวลาล่วงเลยมาถึง 7 .15 น. ถึงจะได้เริ่มทำภารกิจตอนเช้าเสียที

"สี่แยกบางนา เลี้ยวขวา ฝั่งรถเมย์ขึ้นทางด่วน คับ"
ด้วยการทำภารกิจตอนเช้านั้นกินเวลาค่อนข้างนาน ทำให้ตอนนี้ผมเพิ่งจะขึ้นวิน เอาตอน 7.45 น ซึ่งถือว่า สายค่อดๆ

"โอ้ แม่เจ้า ทำไมคนมันเยอะแบบนี้ ชุมนุมประท้วงหรือไงกัน"
ทันทีที่พี่วินของผมจอดส่งที่ป้ายรถเมย์ ผมก็ถึงกับอึ้งทันที ที่ได้เห็นประชากรที่อาศัยอยู่แถบนี้มารวมตัวกันอย่างหนาแน่น จนป้ายรถเมย์แทบไม่มีที่ให้ยืน คนเยอะจัดจนล้นออกมาตรงถนนเลยทีเดียว

"เอ่อ น้อง เรียน มจธ ป่าวไป taxi เหอะ หารกัน 5 คน พี่รอมา 1 ชม แล้วรถเมย์ยังไม่มาสักคัน"
ผู้ชายผิวขาวตัวสูงผอมบางคนนึงถามผมพร้อมทั้งผู้ติดตามอีก 3 คน ซึ่งผมก็ไม่รู้จักหรอกว่าเป็นใคร แต่ในเมื่อยื่นน้ำใจมาแล้ว สุภาพบุรุษอย่างผมจะรอช้าอยู่ใยก็ไปสิคับ ไม่ยืนรอหรอกอึดอัดแย่

เวลาผ่านไปราวๆ 10 นาที ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมี taxi จะว่างเลยกังวลแล้วคับ เพราะผมกำลังจะไปเรียนไม่ทัน ในเวลาคับขันแบบนี้ผมก็คิดไรไม่ออกนอกเสียจาก จะโทรบอกแม่ให้ส่งอะไรก็ได้มารับที ไม่งั้น ได้ A แน่ๆ TT-TT


และไม่กี่อึดใจสิ่งที่แม่ส่งมาให้ผมนั้นก็คือ.........

ยานขนส่งอวกาศรุ่นใหม่ล่าสุด ที่ทางบริษัทผมเป็นคนผลิตนั่นเอง
"เพี๊ยะ!!~"
"เลิกเกรียนได้แล้ว พี่โบกรถได้แล้ว รีบๆขึ้นมาสิเดี๋ยวทิ้งไว้นี่เลย"
"คับผมๆๆ ขึ้นแล้วคร๊าบบบบบ"
และแล้วเพราะได้ความช่วยเหลือจากรุ่นพี่ มจธ ผมจึงไปทันเรียนอิ้งพอดีโดยไม่ได้ A มาจากอาจาร์ยสักตัว หุหุ ส่วนเรื่องรถเมย์นั้นสายสืบรายงานข่าวมาว่า เค้าประท้วงไม่เดินรถกัน เหตุเป็นเพราะว่าจะเปลี่ยนจาก รถคันใหญ่ติดแอร์ เป็น รถคันเล็กๆสีเขียวๆ ทางพนักงานเห็นว่าไม่เหมาะสมเลยประท้วงกัน ผมก็คิดแบบนั้นหละคับ ธรรมดาคันใหญ่ยังเบียดกันแทบตาย นี่เล่นจะเปลี่ยนเป็นคันเล็กลงแอร์ไม่มี ร้อนๆ อบๆ ไม่ไหวหรอกคับ ถ้าเปลี่ยนจริงๆผมคงได้ใช้ยานอวกาศที่แม่เค้าส่งมาให้แน่นอน หุหุ

ภาษาอังกฤษ วันนี้ เสนอ
ทางด่วน : express way
ขาดเรียน : absent
หน่วยวัดระดับความดังของเสียง : decibel
แรงดึงดูดของโลก : gravity
แรงโน้มถ่วง : gravitation
Credit by: -[N'ate]-
Dictionary by: http://www.w3dictionary.org/